KSM W POLSCE 

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży było częścią składową Akcji Katolickiej, dlatego też w celu poznania jego historii należy sięgnąć do dziejów tego wielkiego dzieła Kościoła. Akcja Katolicka pojmowana jako organizacja zrzeszająca ludzi świeckich w celu apostołowania, kształtowała się długo. Zainteresowanie kościoła kwestią społeczną w II poł. XIX wieku przyczyniło się do jej ścisłego określenia. Po raz pierwszy nazwą Akcja Katolicka posłużył się papież Pius X w mottu proprio z 18 XII 1903 r. a następnie w encyklice „Il fermo proposito” z 11 VI 1905 r. Pius X wyłożył w tejże encyklice podstawy teologiczne i organizacyjne Akcji Katolickiej w myśl przyjętego przez siebie hasła: Instaurare omnia In Christo (Odnowić wszystko w Chrystusie). Papież Pius XI, kontynuując dzieło swojego poprzednika, nadał Akcji Katolickiej ścisłe ramy organizacyjne (encyklika „Ubi arcano” z 23 XII 1922 r. oraz list „Quae nobis” z 13 XII 1928 r. skierowany do kardynała A. Bertrama). Według nauki Piusa XI zawartej w tych dokumentach Akcja Katolicka miała być organizacją ludzi świeckich mających udział w apostolstwie hierarchicznym Kościoła i dążących do odnowienia życia religijnego we wszystkich dziedzinach życia. Metodę działania miało stanowić podporządkowanie się hierarchii oraz osobista odpowiedzialność członków za dzieło ewangelizacji. Na polecenie Piusa XI zaczęto tworzyć Akcję Katolicką na całym świecie. W Polsce również doszło do jej powstania. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. istniały, szczególnie na ziemiach zaboru pruskiego oraz austriackiego różne organizacje. W 1926 r. pod wpływem encykliki „Ubi arcano”, doszło do zwołania Katolickiego Zjazdu w Warszawie, który skierował petycję do Episkopatu o zorganizowanie Ligi Katolickiej, na co biskupi odpowiedzieli pozytywnie. W 1928 r. utworzono Komisję Episkopatu do spraw Akcji Katolickiej, w skład której weszli: kard. A. Hlond – przewodniczący, kard. A. Kakowski, kard. A. S. Sapieha, abp A. Szeptycki i od 1930 r. bp S. Adamski, który ułożył statut Akcji Katolickiej. Statut ten został zatwierdzony 27 XI 1930 r. przez Piusa XI. Był to jedyny statut krajowy, za którym stał autorytet papieża. Dnia 24 XI 1930 r. erygowano Naczelny Instytut Akcji Katolickiej (NIAK) z siedzibą w Poznaniu. Pierwszym jego dyrektorem został bp. S. Adamski. Prezesem NIAK został A. Bliński (1930-38), naczelnym asystentem kościelnym Akcji Katolickiej mianowano bpa W. Dymka. Patronem Akcji Katolickiej został św. Wojciech, zaś główna uroczystość doroczna ustanowiona została w święto Chrystusa Króla. Centralnym organem prasowym był ukazujący się od 1931 r. „Ruch Katolicki”. W latach 1930-32 biskupi powoływali Akcję Katolicką w diecezjach. Na krajowym zjeździe Akcji Katolickiej w Krakowie (5-6 II 1934 r.) postanowiono ujednolicić stowarzyszenia wchodzące w jej skład. Na wzór włoski utworzono 4 organizacje zwane kolumnami: Katolicki Związek Mężów (KZM) z siedzibą w Warszawie, Katolicki Związek Kobiet (KZK) z siedzibą w Krakowie (tymczasowo w Poznaniu), Katolicki Związek Młodzieży Męskiej (KZMM) i Katolicki Związek Młodzieży Żeńskiej (KZMŻ), oba z siedzibą w Poznaniu. W skład związków ogólnopolskich wchodziły odpowiadające im stowarzyszenia diecezjalne: Katolickie Stowarzyszenie Mężów (KSM), Katolickie Stowarzyszenie Kobiet (KSK), Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży męskiej (KSMM) i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej (KOMŻ). Główny trzon w obu stowarzyszeniach młodzieżowych stanowili członkowie dotychczasowego Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej (SMP), utworzonego już w 1919 r. i liczącego w 1934 r. ponad 100 tys. członków. Dzisiejsze Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży nawiązuje więc do KSMM, KSMŻ i wcześniejszego SMP. Po 1934 r. nastąpi znaczny wzrost ilościowy członków Akcji Katolickiej. W 1936 r. KZM liczył 111404 członków, KZK – 151362, KZMM – 113100, KZMŻ – 143700. Najliczniejszą grupę w stowarzyszeniach młodzieżowych stanowiła młodzież chłopska, następnie bezrobotni. Niewiele było młodzieży roboczej a najmniej inteligenckiej, gdyż miała ona własne organizacje.

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży zrzesza młodych ludzi w wieku od 14 do 30 lat, pragnących twórczo i aktywnie wykorzystać swoją młodość, chcących pożytecznie i na chwałę Bożą spędzić swój wolny czas. KSM to także najlepszy sposób, by odnaleźć swoje miejsce nie tylko w grupie rówieśników w szkole bądź parafii, ale w Stowarzyszeniu tworzącym w Polsce jedną wielką rodzinę. Rodzinę ludzi młodych, gotowych całym swoim życiem „służyć Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie”. Będąc Stowarzyszeniem ogólnopolskim możemy więcej niż jednostka. Cokolwiek robimy pod szyldem KSM-u dajemy tym świadectwo o całym Kościele Katolickim i dlatego powinniśmy przestrzegać całej jego nauki, a więc nauki Chrystusa. Nasze zaangażowanie w KSM to możliwość zaangażowania w życie Kościoła.

Wolny czas

Przystąpienie do KSM-u to deklaracja poświęcenia swojego wolnego czasu (nie tego, który jest przeznaczony na szkolę, naukę, pomoc w domu) i sił na robienie czegoś dobrego wspólnie z innymi.

Zabawa

KSM to nie tylko poważna praca, formacja, działanie, modlitwa. To również miejsce i czas na dobrą zabawę, kulturalną i radosną rozrywkę „bez przegięć”.

Robić coś dobrego dla innych

KSM jako stowarzyszenie posiadające osobowość prawną ma bardzo szerokie pole działania. Od chęci i pomysłowości jego członków zależy w jakim stopniu te możliwości zostaną wykorzystane dla dobra innych.

Modlitwa, formacja

Działanie, praca, rozrywka w KSM to jeden z jego filarów. Nie może on istnieć bez drugiego, którym jest formacja, osobista praca nad sobą, modlitwa i uczestnictwo w Sakramentach.

http://ksm.elk.pl/